Koudetraining is een eeuwenoude Oost-Slavische traditie (Russisch, Oekraïens en Wit-Russisch) van ‘harding’ met natuurelementen zoals ijskoud water en vuur in de banja. Traditionele koudeharding kent vijf methoden: emmergieten, dompelen, walrussen (winterzwemmen), dampen (in banja of sauna) en luchtdouchen zoals hardlopen in zwemkleding. Verreweg de meest toegepaste methode is de emmergieting. Meestal doet men dit s’ochtends direct na het opstaan zodat ze nog hun nestwarmte meedragen. De emmergieting is geweldig zodra de nachten koud worden en je emmers klaar kunt zetten voor de volgende ochtend.

Het is essentieel dat je lichaam eerst goed opgewarmd is voordat je de kou in gaat. Een sauna of een fysieke warming-up geeft een beschermende voorraad warmte. Met een koud lichaam gaan zwemmen geeft risico’s voor o.a. hart, nieren en gewrichten. Extremen worden ernstig afgeraden door alle Walrusclubs. Russische en Oekrainse medici benadrukken het belang van kort zwemmen en de risico’s van te lang zwemmen. Verder is kenmerkend voor koudeharding dat je blijft zwemmen en niet stil gaat zitten in het water. Door te bewegen in het water is de koudestress en daarmee het gezondheidseffect groter. Na afloop beweeg je jezelf weer warm.

Zwemtijden winterzwemmen

De essentie van gezond winterzwemmen is dat de buitenkant van ons lichaam afkoelt terwijl de kern warm blijft. Een korte koude impuls zorgt voor alle gezondheidseffecten. Een te grote dosis kou laat onze kernwarmte teveel afvloeien en het gevaar van onderkoeling komt in beeld.
Zwemtijden zijn zeer individueel en het is belangrijk rekening te houden met je lichamelijke constitutie (slank, gewoon of stevig) en met je conditie van dat moment. Voel vooraf wat je aankunt en ga na afloop van het zwemmen voelen of de dosis kou goed was. Deze ervaring gaat je zwemtijden bepalen. Onderstaande tabel is een handig hulpmiddel om een veilige richtlijn te krijgen.

Wetenschappelijk onderzoek

In 1881 is het eerste wetenschappelijke onderzoek in Rusland gedaan naar koudetraining. Vanaf de jaren 60 is er veel wetenschappelijk onderzoek in de USSR gedaan naar de gezondheidseffecten van koudetraining. Dit is o.a. gedaan door grote Staatsinstituten op gebied van Hypothermie, Ruimtevaart en Fysiologie. Inmiddels zijn er ongeveer 1,5 miljoen leden van walrusclubs waaronder ook wetenschappers en medici die de onderzoeken verder aanvullen en verdiepen.